'til my heartaches END

Galit ako.

Galit na galit na para bang gusto ko kitang pukpukin ng martilyo hanggang sa magiging parang cornstarch ka at i-flush kita sa inodoro ng CR ko. Pero di pa iyon sapat bilang ganti ko. Nilinlang mo ako. Alam ko may pagkatanga ako kung minsan pero this time talagang nasaktan ako sa ginawa mo.

Akala ko walang iwanan. Akala ko magsasama tayo ng pangmatagalan. Pero peste ka. Ilang araw pa lang tayong magkakapiling bumigay ka na. Iniwan mo akong nag-iisa. Bakit?

Hindi mo ba alam na ikaw ang inuna ko kesa sa anong pa mang bagay. Pinilit kong bigyan ka ng puwang sa sarili ko at pati na sa bulsa ko. Alam mong ilang buwan din akong mamumulubi dahil sa'yo. Ipinangalandakan kong papalitan ko ang luma kong CPU para sa'yo. Kahit na alam mong mas gusto ko sanang bayaran ng buo ang bubong ng ipinapagawa kong kubo. Inuna kita higit sa lahat kahit apektado ang married life ko pati na ang sex life ko kasi akala ko mas matutulungan mo ako, na ikaw ang magbabalik sa nawalang confidence ko. Pero, peste ka.

Ginto ang katulad mo. Mahal ang ipinuhunan ko sa iyo. Para akong ninakawan ng harap-harapan dahil sa'yo, alam mo ba 'yon? Nanaisin ko pang di ko kumain makapiling lamang kita. Oo, hindi ako komportable ng una dahil siguro naninibago ako at hindi ako sanay na nasa paligid kita. Pero, optimistic ako na magkakasundo din tayo pagdating ng panahon. Pero kahapon, lumabas ang tunay mong anyo, pinanindigan mo na talagang peke ka at nababagay ka sa mga katulad mo din peke. Iningat-ingatn pa man din kita. Tiniis kong hindi kainin ang dating gustong gusto kong nguyain dahil ayokong masaktan kita. Pero bakit ganon? Peste ka talaga.

Nagsisi ako kung bakit higit sa lahat ikaw ang pinahalagahan ko. Ngayon paano na ako. Paano na ang buhay ko.

Ikaw...ikaw...na PUSTISO ka!

FYI: Ang mahal magpadentures dito sa abroad. Mas mura pa ding di hamak sa Pilipinas.