Demo Site

Sunday, March 30, 2008

BORED

Linggo na po ngayon at ala-una na ng madaling araw. Natapos na naman ang isang napakawalang challenge na week-end sa buhay ko. Matapos madisgrasya ang gilagid ko dahil sa pagpasak sa bunganga ko ng, ano ba tawag 'don sa ginagamit ng mga dentista para daw sukatin ang ngipin kung nais mong magpagawa ng pustiso, bridge, brace at kung anu ano pang mga accesories na ikakabit sa ngipin? Oo, magpapagawa sana ako ng pustiso, 'yong tipong nagpapadagdag pogi points pero hindi nakakabankrupt ng pitaka. Kaya siguro sa inis ng kakilala naming dentista, white cement ang ginamint nyang panghulma.

Matapos makabawi ng lakas mula sa pagkapuyat, nauwi naman ang hapon namin sa isang bertdeyhan. 'Pag sinuswerte ka nga naman! Alam naman kasi ni Lord na mabait naman kaming kapitbahay kaya pinagpala kami at nailibre namin ang isang hapunan. 'Di ako masyadong nagpahalata na namamantala na ako kasi sinulit ko ang pag-kain kaya hanggang ngayon e gising pa kasi natatakot ako na baka mabangungot. Iwas karma..haha!

Doon ko nakilala ang isang Pilipino ring nagngangalang Eddie. Sa porma, animoy isang miting-di-abanse ang dadaluhan at daig pa ang isang kuripot na intsik magregalo -- isang nokia lang naman (di ko alam ang model). Hmmm..ganyan pala magregalo ang isang "pastor"? Mahilig ding magbato ng jokes at binibili naman ng iba. Jokes na sinaulo ata galing sa pinanood niyang Porkchop Duo. Haha..muntik na akong mapasigaw ng Boring..! pero mas pinili kong manahimik at kumain na lang ng palabok.

Nagdadalawang isip tuloy ako kung aanib ako sa relihiyon ng kapitbahay namin. Baka kasi maging close ko din ang "pastor" at maregaluhan din ako tuwing bertdey ko. Hehe...bawi biyaya! Sama ng binabalak ko.

Pastor, 'di kaya galing sa "diesmos" ng mga kasapi niyo ang pinambili mo n'yan? Pasensya na, nagtatanong lang.




- - - - - - - - - - - -





Isang oras mula ngayon ay magpapalit na naman ng oras dito sa Geneva. At isa din iyon sa inaabanan ko ngayon. Since, springtime na naman at pasummer na din kaya balik na naman sa standard time. Nag-uumpisa ng sumibol ang mga halaman, nagkakadahon na uli ang mga akala mo ay patay na mga puno, makulay na ang mga puno ng cherry blossom at pati mga tulips ay nagsisimula ng mamukadkad. Salamat at hindi na mukhang larawang black & white ang paligid.



Kasabay din nito ang pagbago ng oras na ipinagtaka ko noon kung bakit. Dito kasi, pagkagising mo nang alas-sais ng umaga ay para ng alas-syete at mas lalong mas maaga sisikat ang araw kapag summer na talaga. Kapag gabi naman, alas nuwebe na ng gabi e masakit pa ang sikat ng araw. Tamang tama sana ang ganito sa probinsya namin. Pwede ka pang magpatuyo ng palay. Tuloy mas mahaba ang araw kaysa sa gabi.

Kaya paggising ko bukas (mamya na pala), anim na oras na uli ang advance mg oras ng Pilipinas sa Switzerland.

O sige na at tatabihin ko na si Ningning ko.

Happy Sunday!

2 comments:

Anonymous said...

oo nga, hinihintay ko na nga rin ang pagdating ng spring. nami-miss ko ng makakita ng mga bulaklak at bubuyog.

at mas magandang lumabas at magparty kapag ten o'clock na ng gabi ang liwanag pa din ng araw. masyadong depressing ang winter.

ponCHONG said...

@tisay..waa..sawa na din akong magsuot ng limang kilong damit..kakasawa na..